ಮುಸ್ಸಂಜೆ ತಂಪಿನ ತಂಗಾಳಿಯಲ್ಲಿ
ವಿಹಾರ ಮಾಡಲೆಂದು ಬಂದ ಕೋಗಿಲೆ
ನನ್ನೆದುರಲಿ ಯಾವಾಗ ನೀ ಬರುವೆ
ನಿನಗಾಗಿ ಒಬ್ಬನೇ ಕಾದು ಕಾದು
ಬಳಲಿ ಬೆಂಡಾಗಿ ಸೋತು ಹೋಗಿರುವೆ
ಹಸುರಿನ ಬನದಲಿ ಬಣ್ಣದ ಚಿಟ್ಟೆಯಂತೆ
ಹೂವಿನ ಮಕರಂದವ ಹೀರುತ್ತಾ
ಸ್ವಚಂದವಾಗಿ ಹಾರಡಿಕೊಂಡಿದ್ದ
ನಿನ್ನನ್ನು ನೋಡಿದಾಗ ಪುಳಕಿತನಾದೆ
ಆ ನೀಲಾಕಾಶದ ಬೆಳಕಿನ ಅಂದದಲ್ಲಿ
ನಿನ್ನ ಸುಂದರ ರೂಪವನ್ನು ಕಂಡಾಗ
ಮೈರೋಮಾಂಚನಗೊಂಡು ನನ್ನೇ ನಾ ಮರೆತೆ
ಹೂವಿನಲಿ ತುಂಬಿರುವ ಮಕರಂದವನ್ನು
ದುಂಬಿಯು ತನ್ನೆಡೆಗೆ ಸೆಳೆದ ಹಾಗೆ
ನನ್ನ ಮನಸ್ಸೆಂಬ ಹೂಗುಚ್ಚದಲ್ಲಿ
ದುಂಬಿಯಾಗಿ ಬಂದು ಮದುರವಾದ
ನನ್ನ ಮನಸ್ಸಿನ ಬಾವನೆಗಳನ್ನು ಹೀರಿ
ಪ್ರಕೃತಿಯ ಮಡಿಲಿನಲ್ಲಿ ನೀ ಕಾಣದೆ ಹೋದೆಯಾ
ಬಾ ನಿನ್ನ ಬರುವಿಕೆಗಾಗಿ ಪರಿತಪಿಸುತ್ತಿರುವೆ
ಮರಳಿ ಬಂದು ನನ್ನ ಮನಸ್ಸಿನ ಬಾವನೆಗಳಿಗೆ
ನೀರೆರೆದು ಪೋಷಿಸಿ ,ನನ್ನ ಬದುಕನ್ನು ಸಾರ್ಥಕವನ್ನಗಿಸು .
No comments:
Post a Comment